Co-regulatie
De derde pijler van de polyvagaaltheorie
Over dit artikel
Dit artikel hoort bij de “De Polyvagale Wereld”, een deel van RelaxMore.net.
Om meer te leren over de Polyvagaaltheorie kun je met dit artikel beginnen.
Het artikel over trauma-responsen is een ander belangrijk basis-artikel.
Veel leerzame momenten gewenst!
Inleiding
Co-regulatie is – tezamen met hiërarchie en neuroceptie – een van de drie grondslagen van de polyvagaaltheorie. Mensen zijn sociale wezens, zo zijn we ‘bedraad’, zo is de ‘hardware’ van ons brein en ons zenuwstelsel aangelegd. We hebben een biologische behoefte om afgestemd te zijn in relaties op anderen.
Co-regulatie kun je omschrijven als het effect van de interactie tussen mensen op het kunnen reguleren van de fysiologische staat (laten we zeggen: de lichaamsgevoelens en de emoties). Het is een belangrijk element van veiligheid, waaruit onze sociale betrokkenheid voortkomt. De autonome zenuwstelsels van twee mensen (of andere zoogdieren) vinden bescherming in een gezamenlijk gevormde ervaring van verbondenheid. Idealiter is co-regulatie wederkerig. Het geven en ontvangen van signalen van afgestemdheid versterkt de relatie.
Ben je therapeut of zorgverlener en geïnteresseerd
in deze materie?
Ik heb een tweedaagse training ontwikkeld:
"De Polyvagaaltheorie en Traumaresponsen”.
Verdiepende theorie met een vertaalslag naar de praktijk.
Alle (!) positieve relaties draaien om co-regulatie. We leren dit als kind, het is een stap op weg naar een veilige hechting. Als je niet goed leert co-reguleren (bijv. door misbruik of verwaarlozing), dan ‘leer’ je niet goed lichaamssignalen te herkennen en misschien zelfs dat co-regulatie zelfs gevaarlijk kan zijn. Je bent dan voornamelijk aangewezen op zelfregulatie. In een niet-optimale omgeving om je in te ontwikkelen, komt dit praktisch gezien vaak neer op leven in een sympatische of een dorsaal vagale staat (zie polyvagaaltheorie): boos of angstig en teruggetrokken.
Een autonome echokamer
Ons gevoel van veiligheid wordt sterk beïnvloed door de autonome staat van de mensen om ons heen. We bewegen ons eigenlijk voortdurend in een “autonome echokamer”. Als we ons tussen mensen bevinden die signalen van dreiging laten zien, zal ons zenuwstelsel ons vertellen dat het voor ons ook dreigend is.
Dit is het geval op microniveau (tussen vrienden en familie) en op macroniveau (in de cultuur en de maatschappij).
Voor betalende abonnees gaat het artikel hieronder verder met o.a. co-regulatie als biologische behoefte en de juiste schrijfwijze van co-regulatie.